Η πιο xtreme βουτιά που θα κάνεις στη ζωή σου έχει ένα όνομα : Bungee Jumping

Η διαδικασία είναι απλή. Ανεβαίνεις στη γέφυρα, δένεσαι και βουτάς.

Φυσικά και όχι. Απλά έτσι θέλω να λέω στον εαυτό μου για να το παίξω cool και να μην φανώ φλώρος στους κολλητούς μου. Η σωστή έκφραση για να περιγράψω αυτό που έζησα είναι το ΟΥΑΟΥ..

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Είσαι αποφασισμένος να το κάνεις, έχεις  δει και καμιά δεκαριά βιντεάκια στο youtube και μόλις έφτασες στην Kόρινθο για να πέσεις από τον ισθμό.

Η  ομάδα της Zulu Bungy , όπου δραστηριοποιούνται στον χώρο πολλά χρόνια και έχουν συνοδέψει στην μοναδική αυτή εμπειρία χιλιάδες κόσμο, χωρίς ποτέ κάτι κακό να έχει συμβεί, σε προετοιμάζουν με τον ειδικό εξοπλισμό.

Εκείνη την ώρα που εσύ τα παρατηρείς όλα δίπλα σου, αυτοί απλά ήρεμα και μεθοδικά σε ετοιμάζουν δίνοντας σου βασικές οδηγίες.

Έπειτα κατευθύνεστε προς τη γέφυρα και εκεί είναι που παθαίνεις το πρώτο (μικρό) σοκ. Βλέπεις πιθανόν κάποιον άλλο από μακριά να πέφτει και αναρωτιέσαι, «αυτό θα κάνω και εγώ?».

Και ενώ ο τύπος που έχει πέσει ουρλιάζει σου περνάει από το μυαλό να γυρίσεις πίσω. Όταν ανεβαίνει όμως, και τον βλέπεις με ένα μόνιμο χαμόγελο λες και έκανε πλαστική μαζί με την πτώση, και ενώ είναι η σειρά σου και κατευθύνεσαι προς τα εκεί, γυρνάει και σου λέει «φίλε ήταν γαμάτο».

Σε εκείνο το σημείο νιώθεις την καρδιά σου να αρχίζει να χτυπάει λίγο παραπάνω από το κανονικό.
Και εννοείται πως ο κάθε δισταγμός έχει εξαφανιστεί.(;;)

Έπειτα σε κατευθύνουν στην άκρη την γέφυρας. Εκεί τα βλέπεις όλα, η καρδιά συνεχίζει να χτυπά πιο δυνατά και ίσως είναι η μοναδική στιγμή της ζωής σου που σκέφτεσαι την κακομοίρα τη μάνα σου.
 Πρωτού  το επεξεργαστείς πολύ και κάνεις πίσω, ακούς να μετράνε αντίστροφα. Βάσει οδηγιών όταν ακούσεις το "έφυγες" πρέπει να φύγεις..
Έχεις κάτι δευτερόλεπτα να το πάρεις απόφαση  και επίσης ότι πίσω σου έχεις ένα κοινό, και τι εντύπωση θα τους δώσεις αν τα παρατήσεις.

Όταν λοιπόν ακούσεις το “έφυγες”, εκεί είναι που ξεκινάνε όλα τα ωραία. Με μια βαθιά ανάσα, έχεις πέσει. Είσαι εσύ και το χάος. Μπορεί εσύ να κατευθύνεσαι προς τη θάλασσα, η αδρεναλίνη σου όμως έχει εκτοξευθεί στα ουράνια.

Ένα απέραντο γαλάζιο και εσύ ανάμεσα από τη γη.

Έτοιμος να πιάσεις τη θάλασσα και στο πέρα δώθε και τη γη, ζεις κάποια λεπτά που κανείς μα κανείς (ακόμα και εγώ που το έχω κάνει) δεν μπορεί να τα περιγράψει.

Η αίσθηση ελευθερίας που νιώθεις, το γεγονός ότι είσαι ολομόναχος σε όλο αυτό, σε κάνει να το ζεις κανονικά.

Φτάνει η ώρα που σε ανεβάζουν πάνω. Και ανυπομονείς να πατήσεις λίγο στη γή. Και λες από μέσα μου «παναγιά μου το έκανα» και ακόμα δεν μπορείς να το πιστέψεις πως πριν λίγα λεπτά κρατιόσουν από ένα σχοινί.

Περιγράφεις όπως μπορείς στους φίλους αυτό που έζησες και δεν περνάνε 2 λεπτά και λες «θα το ξανάκανα».

Γιατί πολύ απλά αυτό είναι το bungee jumping. Επιφέρει δυνατές συγκινήσεις και σε μαγεύει. Στη χώρα μας έχει αποκτήσει πλέον το δικό του κοινό που συνεχώς αυξάνεται.